In Arnhem werd een chocoladeavond georganiseerd door Slow Food Rijnzoet in samenwerking met Chocoweb, een webwinkel voor chocoladeliefhebbers. Eerst werd een presentatie worden gegeven over cacao en chocolade en daarna kon je meedoen aan een smaaktest met diverse soorten chocolade.
door Wilma Siccama
(Deze tekst staat ook op de Slow Food-website.)
Presentator Norbert Mergen begon met een goede inhoudelijke inleiding. We kregen eerst een kort historisch verhaal over cacao. Het maken van zoete chocolademelk (de eerste chocomel) was in de 16e eeuw ontdekt door paters in Spanje, nadat in 1528 in dit land cacaobonen waren geïntroduceerd vanuit Amerika. Vervolgens werd ons uitgelegd hoe de peulen en bonen van de cacaoboom worden verwerkt en op welke manier chocolade wordt gemaakt. Chocolade is eigenlijk een bijproduct van cacaopoeder, want een reep chocolade bestaat voor een belangrijk deel uit cacao-boter (met daarbij cacao liquor, vanille en suiker). Ook kregen we nog iets te horen over allerlei rassen cacao en kwam er een overzicht waar chocolade wordt geproduceerd. En toen kwam Ecuador ter sprake.
De overstap naar Ecuador bracht leuke informatie met zich mee en de beelden die daarbij op het scherm verschenen werden mooier en illustratiever. Dit had ermee te maken dat presentator Norbert met zijn vrouw Marijke een paar maanden geleden in dit land waren geweest en daar een paar fabrieken en diverse bijzondere cacaoboeren hadden bezocht. Hiervan liet hij foto’s zien, met daarop ook cacaobomen waaraan peulen hingen (hierin zitten de bonen). Een van de cacaobonensoorten uit Ecuador, de arriba nacional, is in de Ark van de Smaak opgenomen.
Nadat we wat meer te weten waren gekomen en van alles in beeld hadden gezien over, onder andere, de geschiedenis van de chocola, de aanpak van de bonen en hoe het product wordt gemaakt, was het tijd om te gaan proeven.
Zeven chocolades proeven
Van te voren was aangekondigd dat we tijdens deze proeverij zeven soorten chocolade gepresenteerd zouden krijgen, waaronder zes toppers en één gangbare (waarschijnlijk van een supermarkt). De verwachting van Chocoweb – die de chocolades had meegebracht – was dat we zouden worden verrast door de smaakverschillen. Verder was bij alle voorgaande blinde proeverijen de supermarktversie door de mand gevallen en de organisatoren waren benieuwd of dit ook nu het geval zou zijn.
Als ondersteuning bij het proeven kregen we een velletje papier uitgereikt waarop diverse vragen stonden. Per geproefd stukje chocolade kon je invullen wat volgens jou de kleur was, de geur, dan wat je proefde en tot slot hoe het stukje in de mond aanvoelde; de structuur ervan. Onderaan kon je nog een cijfer geven.
De eerste is het lastigste
Telkens bracht Daan van Chocoweb een nieuw klein bakje langs waarmee we aan de slag konden. Het beste was om tussendoor een beetje water en brood te nemen om de smaak van de ene chocola weg te werken en over te gaan tot het proeven van de volgende. Het was een gezellige gezamenlijke proefsessie, waar je van allerlei kanten te horen kreeg wat men nu van dit stukje chocola vond wat betreft kleur, smaak, geur en structuur.
De eerste proeven is altijd het lastigste, want pas daarna wordt het mogelijk vergelijkingen te maken. Dan heeft de tweede een fijne kruidige smaak, maar is de derde weer een heel stuk minder; die was onprettig zoetig en veroorzaakte in de mond een vettig laagje. De vierde chocola was heel wat zuriger dan de eerste en de zesde had een diepe geur en intense smaak, waarvan diverse mensen zeiden er maar een paar stukjes van te hoeven.
Twee winnaars
Toen alles was geproefd en genoteerd, werd ons gevraagd om per nummer de handen omhoog te steken indien wij dit ‘het lekkerste’ of, vervolgens, ‘het minst lekkere’ stukje vonden. Na het al dan niet omhoog steken van de handen waren de twee lekkerste chocolades bekend: de meeste mensen staken hun hand omhoog bij nummer twee en vier. De tweede was afkomstig uit Ecuador (Hoja Verde 72%) en de vierde uit Madagascar (Madécasse 70%). Ook was er eentje die door iedereen helemaal niet lekker werd gevonden (“Bagger”, zei iemand). Onthuld werd dat dit de extra dark chocolade was van een warenhuis. Ja inderdaad, ‘supermarktchoco’ door de mand gevallen.
Chocoweb wil de beste chocolade van de wereld aanbieden. Daarvoor moet voor hen niet alleen de herkomst, maar ook de maker/chocolatier goed zijn. Informatie over het chocoladeassortiment en hoe de repen via de digitale winkelwagen zijn te bestellen, is te vinden via de website: www.clearchox.nl