Op 24 en 25 februari 2018 vond het chocolade-evenement Chocoa plaats in de Beurs van Berlage, in Amsterdam. ClearChox deelde een stand met Chocoladeverkopers.nl net als het jaar ervoor; niet een hele grote deelname maar voor ons genoeg. Wel richtten Clearchox en kunstenares Laura Reiman een kleine expo in om de mensen achter de cacao, de cacaoboeren meer onder de aandacht te brengen.
De boer is belangrijk
Voor ClearChox is de cacaoboer erg belangrijk, omdat wij kwaliteitschocolade verkopen en geloven dat dat alleen gemaakt kan worden van èn goede grondstoffen èn met goede productiemethoden. Dat begint bij de boeren. Als die niet genoeg inkomen genereren en niet over voldoende kennis en/of middelen beschikken kunnen ze ook geen goede cacao telen. En dat wilde ClearChox tijdens deze editie van Chocoa meer voor het voetlicht brengen. Vooral omdat de aandacht daar toch vooral op merken is gericht.
Wereldkaart
De expositie bestond uit een tiental in pure chocolade geschilderde portretten van cacaoboeren. Op de achtergrond stond een grote wereldkaart waarop aangegeven was in welke landen zij wonen. Bovendien deelden wij folders uit waarin de portretten met naam staan afgebeeld en waarin het belang van een goed inkomen voor cacaoboeren staat beschreven. Het volledige verhaal over de prijs die we voor goedkope chocolade betalen kunt u hier lezen.
Hartverwarmend
Reacties van bezoekers waren hartverwarmend. Na de verbazing ‘dat de portretten ècht met chocolade waren geschilderd’ was er ruimte om het over de immer voortdurende misstanden in de cacao-industrie te hebben. Een feit waar veel mensen misschien wel enigszins van op de hoogte zijn, maar dan niet weten hoe zij daar iets aan kunnen veranderen.
Al dertien jaar op weg naar slaafvrije chocolade? En in al die tijd nog geen 20% van de boeren op het absolute bestaansminimum? En wel al jaren tonnen winst uitkeren aandeelhouders?
Dat kan anders!
Minimaal 4 EUR/100 gram
Omdat je als consument natuurlijk behoorlijk wordt misleidt.
“Wat is dan wel goede chocolade?’ is dan vraag die de meesten stellen. En
“Hoe weet ik dat dan?
Velen zijn verbaasd als je uitlegt dat een reep onder de vier euro per honderd gram nooit goed kan zijn. Dat we dit ’te duur vinden’ komt simpelweg omdat we er niet aan gewend zijn. We sputteren ook niet als we meer dan vier euro uitgeven voor een luxe koffie die we in één keer opdrinken, omdat we dat wél gewend zijn.
Normaal gesproken zien we de gezichten niet
Wat bezoekers het meeste raakte aan de portretten was de blik. Een vrouw zij dat ze er bijna een beetje van moest huilen. Niet omdat ze medelijden had met de personen in kwestie, maar omdat hun blikken haar raakten.
Dat is precies waar het om te doen is: normaal gesproken zien we de gezichten van mensen die ons voedsel produceren niet. Ze staan zo ver van ons af dat we er niet eens bij stil staan dat datgene wat we eten er niet zou zijn zonder hen. Als we er wél bij stil staan zijn we heus wel bereid om die personen een menswaardig bestaan te gunnen door ze een eerlijke prijs voor hun werk te betalen. Het was mooi om te zien hoe de portretten een opening maakten om mensen daar echt eens over na te laten denken; niet alleen met hun verstand maar vooral met hun gevoel.