Parijs “Le Salon du chocolat” 21 okt 2011
Het was alweer de achtste keer dat ik “Le Salon du Chocolat” bezocht. Om eerlijk te zijn heb ik er een haat-liefde verhouding mee. Enerzijds vind ik het tè groot en tè druk en anderzijds moet ik er gewoon heen omdat ik altijd wel wat bijzonders ontdek dat de reis de moeite waard maakt.
Het eerste wat ik doe is uitzoeken welke chocolatiers dit jaar een award hebben gewonnen van “Le Club Des Croqueurs de Chocolat”. Over het algemeen ben ik het eens met hun mening. Vijf van de twaalf beste waren op “Le Salon” aanwezig: Pascal Le Gac, Vincent Guerlais, Jean-Paul Hévin, Sadaharu Aoki en EsKoyama. Van de laatste had ik nog nooit gehoord, dus ik kocht meteen enkele van zijn bonbons. Wauw, dit is echt heel goed!
Als je geïnteresseerd bent in kleine, ambachtelijke bean-to-bar chocolademakers, dan moet je naar Londen gaan (zie mijn triatlon deel 1). Maar voor bonbons is
Parijs de aangewezen plaats. Hoewel de vullingen vrij traditioneel zijn, zijn ze van uitmuntende kwaliteit. Van de kleinschalige chocolademakers die we in Londen hebben ontmoet, was alleen Rasmus Bo Bojesen (Oialla) op “Le Salon” aanwezig. De nieuwsgierige chocolade liefhebbers kon je bij zijn stand vinden: Chloé Douttre Roussel en Evert-Jan De Kort.
De Braziliaanse stand had enkele interessante tabletten chocolade die ik nog niet eerder had geproefd. Het eind van het liedje was dat ik met tassen vol chocolade en een lege portemonnee “Le Salon” verliet.
Het proeven kan nu beginnen!
Dit verslag verscheen eerder in het engels op The Chocolate Life.