Laura Reiman schildert met chocolade. En dat doet ze niet zomaar: ze heeft een missie.
Met Chocolate Arte wil ze kinderen van vier werelddelen met elkaar èn met de oorsprong van ons eten in contact brengen. En er is geen mooier product te bedenken dan chocolade? En is er geen betere manier om te communiceren dan door middel van kunst en eten, als taal een barrière is?
Prachtig plan. Crowd funding!
In eerste instantie, voor de eerste fase Amsterdam en Chiapas , is ongeveer € 10.000 nodig. Dat is 40 x € 250. Of 400 x € 25 en alles wat daar tussen zit.
Dat kunnen we met zijn allen!
Klik hier om meteen naar de crowd fund-website te gaan.
Of zie hieronder, bestel wat extra voor dit project!
Uw bijdrage is ook een lot
Bestel bij de eetbare chocolades in onze webwinkel ook ‘Steun Chocolate Arte’ à € 5,00. Dat geld gaat linea recta naar Chocolate Arte – Chocoweb houdt geen cent in. Elke maand wordt er één donateur uitgeloot en van haar of hem maakt Laura, op basis van een foto, een portret in chocolade. Misschien bent u dat wel!
Kunst communiceert
Kinderen in Mexico, Ecuador, Ghana of Ivoorkust en Nederland maken kennis met de oorsprong van het voedsel (chocola) en de betekenis die dat heeft in hun cultuur.
1. Vervreemdend voedsel
Cacao of chocolade is misschien wel het meest vervreemdende levensmiddelproduct dat er op aarde bestaat. Bizar als je er over nadenkt: Het wordt verbouwd in landen waar het van origine niet voorkomt en waar het niet wordt gegeten. Sterker: Veel boeren hebben geen idee waarom ze cacao verbouwen, wat het is en wat ermee wordt gedaan. Laat staan dat ze iets van de geschiedenis weten en om maar niet te spreken van eerlijke prijzen en eerlijke handel. Dat geldt voor geen enkel ander agrarisch product. Er wordt over de hele wereld met bonen gesleept en bijna alles wordt verwerkt in fabrieken in ons rijke westen.
Chocola is symbool voor hoe ver we van de oorsprong van ons voedsel zijn verwijderd.
2. Kinderen zijn blanco
Kinderen zijn de toekomst. Daarom is het belangrijk dat ze weten waar hun voedsel vandaan komt en wat de eigenschappen zijn. Voedsel is niet alleen iets wat je in je maag stopt om te overleven. Voedsel is cultuur.
Kinderen zijn blanco, onbevangen, naïef, onderzoekend, eerlijk en kennen geen vrees. En kinderen houden van snoep.
Ze kunnen een boodschap als geen ander communiceren; ze hebben de gave volwassenen keer op keer er aan te herinneren dat je je leven lang blijft leren en onderzoeken.
3. Portretten geven chocolade een gezicht
De portretten die Laura schildert tonen de maatschappij. Het is de wereld van de chocolade. Gezichten van boeren, handelaren, producenten, consumenten, u en ik.
“De portretten zijn gedurende het afgelopen jaar bij Peppermango geschilderd,” vertelt Laura “Het zijn bezoekers van de winkel, maar ook mensen uit Mexico, Ghana en Ecuador.”
Chocolade is datgene dat de geportretteerden minstens gemeen hebben. Chocolade verbindt.
“De portretten plakken een gezicht op de chocolade.”
Het Project
Dat zijn de drie ingrediënten voor Chocolate Arte. Kunst is een uiting van een cultuur; kunst communiceert.
Reizende koffer Nederland – Mexico – Ghana – Ecuador
“De kinderen gaan de geschiedenis en het gebruik van cacao in hun eigen cultuur onderzoeken. Door middel van recepten, tekeningen en videokunst laten zij hun onderzoek en hun bevindingen zien aan kinderen in het andere continent,” verduidelijkt Laura.
Dit gebeurt als volgt: de recepten, video’s, tekeningen, ingrediënten en andere objecten reizen in een koffer van het ene continent naar het andere, de kinderen gaan vervolgens aan de slag met wat er in de koffer zit door er op te reageren en dingen uit hun eigen cultuur ’terug te sturen’.
Maya god Ek-Chua
“Het gaat hier dus niet alleen om het uitwisselen van recepten, maar ook van cultuur. Denk bijvoorbeeld aan de Maya god van de cacao Ek- Chua en de verhalen en mythen rondom deze god, die ook de god van de handel was. Maar ook aan een bezoek van Mexicaanse kinderen aan een plaatselijke cacaoverwerker, of een interview met een vrouw die traditionele chocolade drank maakt, gefilmd door de kinderen.”
Sjakie en de chocoladefabriek
“In Nederland staan enorme chocoladefabrieken, maar weten de kinderen wat daar gebeurd? En hoe die er van binnen uit zien? Is het echt zoals bij Sjakie en de Chocoladefabriek? En de kinderen in Afrika: Weten die wat er met de cacao gebeurt die ze verbouwen? Hoe zouden zij reageren als ze vanuit Mexico verhalen over een cacao god te horen krijgen?” zegt Laura.
Chocolade kook- en kunstboek
“Uiteindelijk is het de bedoeling dat alle werken en recepten, ervaringen en werken in een groot chocolade kook- en kunstboek verenigd worden. Het zou fantastisch zijn als we daar ook nog een reizende tentoonstelling aan vast konden knopen.”
Amsterdam – Nederland
In een buitenschoolse opvang werkt Laura met kinderen. Ze maakt chocolade met ze. Door ruwe, rauwe cacaobonen te vijzelen en te wrijven zodat het een smeuïge massa wordt. (In de landen van oorsprong gebeurt dat met een zogeheten matate, een rechthoekige ietwat gebogen steen.)
“Ik ruik kruiden! riep een jongen, toen hij voor het eerst zijn eigen chocolade maakte,” vertelde Laura. “Dit smaakt naar thuis.”
Geur is belangrijk, het is een aspect van smaak.
San Cristóbal (Chiapas) – Mexico
In Midden- en Zuid-Amerika heeft chocola een hele andere betekenis, waar millenia van culturele traditie aan vastzitten; cacao wordt er nog steeds gebruikt om allerlei dranken te berieden en is vaak onderdeel van belangrijke ceremonies als geboorten, huwelijken en vieringen als Allerzielen. Het Kakaw Museo in San Christóbal heeft Chocolate Arte omarmd. Het museum kent ook een sociale doelstelling,
Akropong – Ghana
In 1878 bracht de handelaar Tetteh Quarshie cacaozaden van Fernando Póo (thans Equatoriaal Guinee) naar het Akwapim gebergte en plantte ze daar, nabij Akropong, in wat nu Ghana. Dat was het begin en nu voorziet Ghana in pakweg 40% van de wereld cacaobehoefte. Welke invloed heeft dat op de kinderen in Akropong?
Santa Rita (Amazonas) – Ecuador
De bakermat van de cacao. In het zuidoosten, dicht bij de grens met Peru, zijn bij opgravingen de oudste resten gevonden die aantonen dat de mensen daar, ten tijde van de Mayo-Chinchipe cultuur, 3.300 jaar voor Christus, drank en eten maakten met cacao. In de Amazone is cacao een vrucht, waarvan je niet alleen de zaden (bonen) gebruikt. In Santa Rita, nabij Archidona in de Amazonas van Ecuador, leven de Kichwa. Zij oogsten in het Unesco Biosfeer Sumaco de cacao uit het wild.
Prachtig plan. Crowd funding!
In eerste instantie, voor de eerste fase Amsterdam en Chiapas , is ongeveer € 10.000 nodig. Dat is 40 x € 250. Of 400 x € 25 en alles wat daar tussen zit.
Dat kunnen we met zijn allen!