Chocolademelk lijkt zo Nederlands, maar dat is het niet. De zoete drank zoals wij die kennen is door Spaanse monniken voor het eerst bereid (lees dit). De oorspronkelijke inwoners van het huidige Mexico maakten iets heel anders van de cacao.
De Franciscaner monnik Bernardo de Sahagún ging in 1549 naar Mexico om de oorspronkelijke inwoners tot het Christendom te bewegen. Hij legde zijn belevenissen en het Azteekse leven gedurende vijftig jaar vast., inclusief de vele manieren waarop cacao door de Azteken werd gebruikt. Fransisco Hernandez was een natuurkundige en bioloog die rond 1572 in Mexico was. Hij legde niet alleen de natuur vast, maar ook veel over cacao.
Uit de geschriften van deze twee over het leven in het huidige Mexico bleek dat chocolade op veel manieren werd gebruikt. Meest als drank, maar ook in pap of als poeder.
Er werden typisch Mexicaanse kruiden gebruikt zoals: honing, rode of chilipeper, achiote of annatto, gemalen zaad van de kapokboom (Ceiba), maïsmeel, hueinacaztli (een kruid dat als een donkergrijs oortje uitziet – kruidig als zwarte peper en een tikkeltje bitter), vanille, magnolia mexicana, izquixochitl (een bloem met een jasmijn-/rozengeur), piment.
De Azteken bliefden een lekker schuimige topping op hun drank. Sahagún schreef dat ze een weinig water toevoegden. Te veel water betekende geen schuim.
Recept voor een hedendaags Azteekse chocoladedrank
600 ml water; 125 gr 100% pure cacao/chocolade; ½ theelepel cayennepeper (poeder); 1 theel achiote/annattopoeder; 60-100 ml honing (naar smaak); 2 theel vanille-extract (merg van vanillepeulen mag ook)
Smelt de chocolade met het water, voeg de rest van de ingrediënten toe en laat afkoelen. Gebruik een blender o.i.d. om het schuim te maken. Serveer op kamertemperatuur.
Bron: A Taste of History with Joyce White