Kinderarbeid hardnekkig

FNV Bondgenoten vroeg vorige week aandacht voor kinderarbeid in de cacaosector. In 2001 spraken de grote cacaoverwerkende bedrijven de intentie uit om kinderarbeid in 2005 te hebben uitgebannen. De Tulane University werd verzocht dit regelmatig te controleren. Het blijkt dat kinderen nog haast onverminderd worden ingezet en voor werk worden verkocht. De beoogde maatregelen van de Westerse industrie schoten schromelijk tekort.

Kindslaven
Uit dit laatste rapport van 30 september 2010 blijkt, en dat zegt het rapport ook met zoveel woorden, dat de cacao- en chocolade-industrie de investeringen die ze negen jaar geleden beloofde niet heeft gemaakt. De genomen initiatieven bereiken amper hun doel: minder dan 3 % van de cacaoboeren in Ivoorkust en minder dan 14 % in Ghana. In landen als  als Nigeria of Kameroen is het nog erger gesteld. We hebben het over kindslaven.

Feiten en cijfers
De resultaten van het Tulane rapport zijn helder:
– Ivoorkust is de belangrijkste bestemming voor verhandelde kinderen tbv de cacao-sector.
– Alle ondervraagde kinderen moesten werken onder de ergste omstandigheden.
– 75 % van de ondervraagde Burkinese kinderen is via kinderhandelaars terechtgekomen op de cacaoboerderijen. Bij de Malinese kinderen is dat 63 %.
– Het gaat om kinderen van gemiddeld 13 jaar.
– Slechts 4 % van de ondervraagde kinderen zegt naar school te kunnen.

Utz en Barry Callebaut
Al eerder hebben wij van Chocoweb onze bedenkingen geuit over het groenwassen van de cacaosector. De Groene Sint is een goede actie geweest, maar bedrijven sluiten zich aan bij Utz Certified, een milde vorm van fairtrade. En zeker in deze tijden van hoge cacaoprijzen bedragen de extra kosten voor cacaoverwerkende bedrijven een luttel percentage. 

Onder andere chocolade- en cacaogigant Barry Callebaut is al eens door Global Witness (Hot Chocolate – How cocoa fuelled the conflict in Côte d’Ivoire – juni 2007) aangewezen als een partij die door haar cacao-handel en -wandel aan de burgeroorlog in Ivoorkust heeft bijgedragen. Deze is nu ten einde, net als de oorlog in Sierra Leone. Maar het zijn nu wel de allerarmste landen ter wereld. Dus andersom geredeneerd: als cacaoteelt zo’n beetje de enige bron van inkomsten vormen, en als de prijzen nog steeds erg laag zijn, is het dan vreemd dat men zich genoopt voelt tot kinderarbeid?

Link
Lees hier de rapportage van de Tulane Univeristy

Plaats een reactie