Huppekee. Meteen in de prijzen gevallen. Zo gaat dat met goede smaak. Evelina Georgiva is Mayta. Deze Russische dame leefde sinds pakweg 2000 tussen Ecuador en Rusland. Sedert 2010 permanent in Quito (hoofdstad Ecuador) en daar vervulde ze haar droom.
Klik hier of rechts bij ‘Onze Merken’ voor de Mayta chocolades.
Evelina
Hoe vreemd kan het lopen? Hiervoor had ze op de Franse ambassade in Moskou gewerkt. Dat was niet in de laatste plaats een geweldige belevenis voor een Russische vrouw, want het was omgeven met alle Franse chique die er bestond op kleding en verzorgingsgebied.
“Ik had Lancome lippenstift en at belabberde chocolade,” zegt ze zelf met een fijn gevoel voor droge humor. “Ik ging me vervelen en verhuisde definitief naar Ecuador. Ik stopte met het kopen van Lancome en genoot van geweldige chocolade. Ik was gelukkig.”
Twee invloedrijke personen
Twee personen bewogen haar tot het starten van Mayta: de Engelse filosoof Alan Watts die de vraag stelt “What if money was no object. What would you like to do?” [Als geld geen rol zou spelen, wat zou je dan graag willen doen?]
En president Rafael Correa. Zij hoorde hem op de autoradio en hij zei: “Kameraden, stop met het exporteren van rauwe cacaobonen. Maak je eigen kwaliteitchocolade. Alles wat daar voor nodig is, is er.”
En toen was Mayta geboren.
Evelina zegt: “Om eerlijk te zijn, heb ik al mijn hele leven een sterke band met chocolade. Dat ik nu in Ecuador, het land met de meest verfijnde cacao, terecht ben gekomen is eigenlijk een lotsbestemming. Ik ging aan de slag, vond een fabriek, creëerde een team en in 2013 was daar de eerste Mayta chocolade.”[showhide type=”uitleg”]Alle chocolademerken uit Ecuador zijn jong. Het was Lourdes Delgado die in 2004 het roer omgooide en als eerste in Ecuador prachtige chocolade van arriba cacao ging maken. Dat is haar merk Chchukululu. Daarna volgden o.a. Pacari, Kallari, Hoja Verde, Kuná en Mayta.[/showhide]
De chocolade
“Ik ontmoette en sprak met de cacao telers die mij nu de cacao leveren. Alle boeren zijn enthousiaste en gepassioneerde telers. Ze kennen elke boom en bij wijze van spreken elke peul er aan. Geweldig. Maar ik hoorde ook dat de verfijnde arriba (ook nacional genoemd) cacaoboon in de verdrukking was geraakt. Meer en meer boeren stapten over op het ordinaire CCN51; dat is smakeloze cacao voor bulkproductie.”
(Noot Chocoweb: Veel cacaoboeren verkopen hun cacao aan opkopers. Die betalen een prijs per quintal (zak van 45 kg). Er wordt daarbij geen onderscheid gemaakt naar het ras. Dus wat maakt het uit wat de boer teelt?)
Minder maar beter
Maar Mayta chocolade is gemaakt van de heerlijke, verfijnde arriba. Geteeld door boeren die nog van hun vak houden.
Evelina zegt: “Het was van meet af aan duidelijk dat we niet massaal kunnen produceren van hetgeen die familiebedrijven leveren. Dus ons concept is ‘minder maar beter’. En daar ben ik blij mee.”
We kopen nu cacao van boeren in de provincies Puerto Quito, Napo (Amazone) en Esmeraldas.
De enige, de unieke
“Mijn jongere zusje heeft de verpakking ontworpen. Ik heb geschiedenis gestudeerd en kwam daardoor vaak in musea die gericht waren op de culturen van voor de tijd dat Columbus de Amerika’s ontdekte. Ik raakte geboeid door het Inca goud en de keramiek van de nog oudere culturen. De verpakking van Mayta moest dit uitstralen. Chocola is immers een heel oude schat.
“Het profiel van het gezicht is zowel dat van een cacao boer in de Amazone als van een oude museumprent. Mayta betekent ‘de enige, de unieke’.”
De arriba die voor Mayta wordt gebruikt kent de vele facetten van de diverse regio’s en kennen karakteristieke smaakeigenschappen: critrus of fleurige tonen, honing of rietsuiker, aards of karamel. Elke productie is uniek.
De foto’s zijn genomen op Finca Laura. Dit is een vijf hectare grote prachtige familieboerderij in de provincie Puerto Quito. Laura en Roberto telen cacao (arriba/nacional) en macadamia noten.