Beni, vidi, vici – reis naar de wilde cacao van Bolivia

Philipp Kauffmann van Original Beans bezocht de Beni. Op zoek naar de o zo fijne wilde cacao in dit Boliviaanse Amazonegebied. De Beni Wild Harvest. Hij schrijft erover in opperste verbazing over de natuur en de samenwerking met de mens.

door Philipp Kauffmann

Chocolades van Original Beans – en dus ook de Beni Wild Harvest – treft u hier in onze webwinkel aan.

De reis
Het duurde drie dagen om vanuit Europa de Beni, het verre noordoosten van Bolivia, te bereiken. Het laatste deel van de reis hebben we met een vierzits Cessna afgelegd, die als een luchttaxi in dit deel van het Amazonegebied fungeert. Want hier eindigen alle wegen.

Onder ons trekt het landschap van de Beni als een schitterende lappendeken van bossen, graslanden, meren en moerassen voorbij. Met lange zilveren strepen van de rivieren. Er lijken wel een miljoen manieren om de kleur groen te definiëren.

De chocolatale
Het is zomer, regenseizoen, en binnen enkele weken zijn delen van de Beni getransformeerd van een kurkdroge savanne in grote, weelderige moerassen. De regio wordt ook wel the backwater of the backwaters genoemd (vrij vertaald: het achterland van het achterland). Enigszins ironisch, gezien de buitengewone combinatie van nattigheid en de afgelegenheid. Hoewel, onder tropische archeologen, natuurbeschermers en chocolatiers scoort de Beni beter dan het Vaticaan 🙂
Ik zie de eindbestemming van mijn pelgrimstocht: de chocolatales, de chocolade-eilanden. Zou je je een mooiere plek kunnen voorstellen om “onverhoopt” te stranden?

Het regenwoud
Maar een dag later hak ik letterlijk een weg door het dichte chocolatale regenwoud. Belaagd door muggen en vlinders; ik bloed van de verschillende schrammen en krassen die ik heb opgelopen. En ik besef dat de inheemse bevolking hier cacao bedoelt als ze chocolade zeggen. Wat niets weg neemt van het wonder hier. Mythisch, historisch, origineel en wild: Hoe kan ik mijn overweldigende gevoelens van overvloed overbrengen terwijl ik de wilde cacaovruchten pluk in dit regenwoud. De geuren. Je proeft als het ware het honingachtige jasmijnaroma dat onze eigen Beni Wild Harvest-tabletkenmerkt. Met mijn door cacao gezoete vingers luister ik naar het grootse orkest van het regenwoud, omhoog kijkend, terwijl twee grote regenboog ara’s overvliegen.
In de avond gaan we voor het diner een krokodil jagen in de nabijgelegen rivier. We eten in het schijnsel van flikkerende licht van de lamp. Die trekt gigantische motten en vleermuizen trekt en onthult een stilzittende tarantula, boven tegen het dak. Buiten het kamp in de jungle, stalkt een jaguar schuwe tapirs, en de grote luiaard, die we al eerder zagen, heeft zich geen centimeter verplaatst.

De biotoop
Zoveel dieren, zoveel diversiteit. Is dit niet hoe de wereld was bedoeld, voordat de mens in grote getalen kwam en het allemaal begon te vernietigen? Niet zo snel … Misschien duizend jaar geleden – zo concluderen archeologen vandaag de dag, maar zeker voordat de Europeanen ooit voet op dit continent zetten – werd hier in de bossen van de Beni geteeld door een beschaving chocolade geteeld. De bewoners schiepen indrukwekkende civiele werken en artefacten, waarvan enkele nu dienen als fundament voor dit chocolade-eilanden.

De tijd
Het is fascinerend te bedenken dat een volk dit wilde cacao regenwoud, waar ik op mijn vroege ochtendwandelingen doorheen loop, ooit heeft gecultiveerd. Hebben deze mensen toen de vele fruit-en cacaobomen geplant als onderdeel van hun landbouw? Hebben ze chocolade gemaakt? Hoe hebben ze hun rol gezien in relatie tot de natuur? Beschouwden ze zichzelf als hoeders of veroveraars van dit prachtige land? Hebben ze de rivierdolfijnen en de zeearenden gejaagd, of voelden ze verwantschap met de talloze levende wezens om hun heen?